Participatieraad Ouderen Overijssel wil generaties verbinden

 

 

 

 

“De PROO is ontstaan uit een combinatie van provinciale organisaties en ongebonden ouderen, die niet tot die organisaties behoorden maar wel iets te zeggen hadden. Zelf was ik er daar ook van. Ik had een geweldige werk- en maatschappelijke ervaring en ik wilde op m’n 65ste niet stoppen met het leveren van bijdragen aan de samenleving. We merkten dat de provincie sociale taken had afgestoten en dat die veel meer werden afgeschoven naar de gemeentes. Maar vergeten werd dat er samenhang op provinciaal niveau moest komen. Daarom zijn we opgestaan en hebben we een nieuwe organisatie in het leven geroepen die de belangen van ouderen behartigt en die stimuleert dat ze blijven aangesloten bij de maatschappij.” 



 

“We willen generaties verbinden, zodat ouderen onderdeel blijven uitmaken van de samenleving en daarvoor ook in samenwerking met jongeren wat kunnen betekenen. Het onderwerp mobiliteit is erg belangrijk. Je hebt in onze provincie veel kleine kernen, die moeilijk te bereiken zijn en waar naar toe ’s avonds geen verbinding meer is. Ook de gezondheidszorg is voor ons een voornaam thema. We gaan steeds meer toe naar automatisering, digitalisering en robotisering. Daar moeten ouderen in meegenomen worden. Daarom werken we samen met Vitaal Twente op de UT. De veranderingen in de zorg zijn voor veel patiënten nieuw, laat staan voor ouderen die het gewend zijn naar een dokter te gaan. Er is een omslag nodig.

 

“Zelfstandig wonen heeft onze aandacht”, vervolgt ze.” Daarvoor zijn faciliteiten nodig als een wijkgebonden service, maar ook toekomstbestendige huizen. Ouderen willen best verhuizen, maar niet in een kippenhok wonen en ze willen hun boekenkast en kunst kunnen meenemen. Ook als je ervoor wilt zorgen dat ouderen langer thuis blijven, zul je moeten zorgen voor digitalisering en het overbrengen van kennis daarvan. Dat motiveert ouderen meteen om niet alleen te golfen en te bridgen, maar ook om vrijwilligerswerk te doen, de schouders onder de samenleving te zetten. Ik ben er mordicus op tegen dat ouderen altijd negatief worden benoemd. Ze worden vaak afgeschilderd als zieke, zwakke en misselijke mensen, terwijl driekwart gewoon hartstikke vitaal is. De 65 jaar van vandaag is de 45 jaar van gisteren. De overheid verliest heel veel kapitaal als wij niet meetellen.



 

Maar vergeet die andere driekwart niet, laat die mensen niet aan hun lot over. De maakbare samenleving bestaat niet. Maar de overheid moet wel de samenleving stimuleren en voorwaarden scheppen.
Bij die 75 procent is preventie erg belangrijk en we hebben het gevoel dat ook de provinciale visie op een samenleving met ouderen niet helemaal klopt. Wij vinden dat sociale taken moeten terug komen bij de provincie. Niet alleen de economie en het bedrijfsleven zijn in het spel, de mens is het grootste kapitaal.”



 

Secil Arda: “Onze missie is juist versnippering tegen te gaan en samen te werken. Wij zijn geen bond, niet verbonden aan een politieke partij, maar ontstaan vanuit de behoefte die er is. Er is behoefte aan een ongebonden raad die niet opereert onder de vlag van welke bloedgroep dan ook. We willen positief en opbouwend kritisch toe naar een ook voor onze (klein) kinderen betere samenleving. Het stuit ons tegen de borst dat de huidige politiek daar te weinig oog voor heeft. We hebben sociaal heel veel gesloopt in Europa en het gaat ten koste van gemaakte keuzes dat de tegenstelling tussen arm en rijk alleen maar zichtbaarder wordt.”



 

“We zien het als onze taak de oudere generaties binnen de provincie met elkaar te verbinden en op provinciaal niveau de krachten te bundelen van de samenwerking die er in diverse steden al is. Tevens willen we dat de politieke en maatschappelijke agenda mede wordt beïnvloed door thema’s van ouderen. We willen dicht bij het vuur zitten bij beslissingen, waarbij we moeten beseffen dat we niet zijn te vergelijken met Friesland of met Amsterdam. Ook onze eigenheid moeten we herkenbaar maken. Het gaat erom met organisaties, politiek en gemeenten in gesprek te raken en deze te beïnvloeden en bij verkiezingen onze punten op de agenda te krijgen.  



 

Anders valt de samenleving uit elkaar en zet je mensen in hokjes. Het is inherent aan de samenleving dat je mensen niet uitsluit. Ook mensen niet met een migratie-achtergrond. Alles moet meegenomen worden, we koesteren verschillen binnen een eenheid. Je bent geen kuddedier. Niet alleen jong en rijk zijn mooi, we moeten generaties in hun waarde laten.  Schrijf mensen niet af, daar ben ik faliekant op tegen. Elke era heeft zijn charme. Als je te veel individualiseert in de economische en liberale samenleving, is die sociale samenhang ook weer zoek.”