Kunnen we patiëntparticipatie in de geriatrische traumatologie bevorderen met behulp van het inzetten van koffietafelgesprekken? In ZGT hebben we dit uitgeprobeerd!
Geschreven door het Centrum voor Geriatrische Traumatologie (ZGT)
Sinds ongeveer een jaar hebben wij vanuit het Centrum voor Geriatrische Traumatologie (CvGT) van ZGT Almelo periodiek contact met PROO. Het CvGT behandelt onder andere ouderen met een gebroken heup. Hiervoor heeft het CvGT een speciaal transmuraal zorgpad ontwikkeld, dat begint bij de spoedeisende hulp in het ziekenhuis tot aan het ontslag uit de geriatrische revalidatiezorg. De ouderen binnen het CvGT ontvangen een multidisciplinaire behandeling passend aan hun situatie. Het multidisciplinaire team bestaat onder andere uit een traumachirurg, klinisch geriater, verpleegkundig specialist, verpleegkundige, fysiotherapeut en diëtist. Voor deze behandeling heeft het CvGT een STZ-erkenning gekregen als topklinische functie! Om onze behandeling alsmaar te verbeteren, vinden wij het belangrijk om feedback vanuit onze patiënten te ontvangen. Hiervoor hebben wij het project patiëntparticipatie opgezet. Om ideeën over patiëntparticipatie te kunnen bespreken met experts, hebben wij periodiek contact met PROO. Tijdens de gesprekken ontvangen wij vanuit PROO advies over de thema’s die bij ons spelen rondom patiëntparticipatie.
Eén van de ideeën die naar voren is gekomen tijdens een gesprek is het invoeren van koffietafelgesprekken. In het voorjaar van dit jaar hebben wij een pilot gedraaid om te kijken of wij patiëntparticipatie verder kunnen bevorderen bij onze doelgroep door middel van koffietafelgesprekken. Veel van onze patiënten gaan na hun ontslag richting verpleeghuizen voor revalidatie, daarom hebben we ervoor gekozen om de koffietafelgesprekken daar te houden. Tijdens de pilot was ons doel om in kaart te brengen hoe deze patiënten de zorg en opname in het CvGT hebben ervaren, wat wij hiervan kunnen leren en wat wij in het proces kunnen veranderen om kwaliteit van zorg te verbeteren.
Tijdens één bezoek zijn wij met 4 patiënten in gesprek gegaan die geopereerd zijn aan een heupfractuur. Deze 4 patiënten waardeerden ons bezoek en stonden open voor een gesprek. Ze hadden geen moeite met het opnieuw vertellen van hun verhaal en de patiënten konden het ongeval goed navertellen. Opvallend is wel dat alle 4 patiënten veel van hun ziekenhuisopname zijn vergeten. Wanneer wij doorvroegen naar specifieke activiteiten zoals de operatie en het bezoek van de verschillende disciplines aan bed, wisten ze ook niets meer te vertellen. De eerste periode na hun ongeval is zo ingrijpend en er gebeurt erg veel, waardoor veel langs ze heen gaat. Wat wel weer opmerkelijk was, was dat één patiënt twee impactvolle momenten heeft meegemaakt tijdens de opname, wat diegene nog goed kon navertellen.Al met al, gaven patiënten aan dat ze de opname goed hebben ervaren en gaven ze geen verbeterpunten of negatieve punten aan. De patiënten waarderen het dat wij belangrijke zaken uit handen nemen rondom hun ontslag, omdat hun hele opname best ingrijpend is. We zijn erg blij met bovenstaande inzichten die de koffietafelgesprekken ons hebben gegeven en dat de patiënten positief zijn over hun behandeling/opname. Dit laat ons zien dat wij goede zorg leveren aan deze patiënten. We moeten wel rekening houden met de impact van de opname op de patiëntengroep. We gaan kijken of we de informatievoorziening anders kunnen inrichten zodat patiënten niet overweldigd raken en de naasten wel de nodige informatie hebben. Ons volgende stap is dan ook om de naasten van de patiënten te betrekken in dit proces van patiëntparticipatie. Hiermee willen wij ook gaan onderzoeken of zij verbeterpunten hebben over de behandeling en opname van de patiënt.
